"به نام خدا "

16 نکته اي که پدر و مادر ها بايد بدانند.

نکته ي 1 : هيچ وقت  در حضور فرزندتان از سختي و غول بودن درس خاصي صحبت نکنيد . اين گونه تصورات ، ناخودآ گاه ذهنيت او را نسبت به برخي از درس ها تخريب مي کند . در اين صورت ، ديگر نبايد انتظار داشت با لذت و علاقه براي مطالعه  ي درس مذکور وقت بگذارد .

نکته ي 2 : هيچ وقت اجازه ندهيد تکاليف درسي  تعيين شده از سوي مدرسه و معلمان ، توسط  فرزندتان ناتمام رها شود . به او کمک کنيد تکاليف مشخص شده را به اتمام برساند . منظور از کمک کردن ، همراهي در انجام تکاليف  نيست ، بلکه اعمال نظارت بر کار اوست . اگر احساس مي کنيد تکليف ها در حد توان او نيست و يا غير هدف مند تعيين شده است ، حتما با اوليا ي مدرسه صحبت کنيد .

نکته ي 3 : هيچ وقت به دلايل ساده ، اجازه ي تأ خير در رفتن به مدرسه و يا حتي غيبت توسط فرزندتان را صادر نکنيد . تأ خير کردن و يا غيبت ، جز در موارد اضطراري ، نبايد از سوي دانش آموزان يک حق تلقي  شود . اگر شما با مشاهده ي اندکي برف روي زمين ، از فرزندتان مي خواهيد امروز را به مدرسه نرود و غيبت کند ، نبايد از او انتظار داشته باشيد فردي آب ديده و متکي به خود بار بيايد . قدري سختي کشيدن براي هر چيزي ، از جمله درس خواندن ضروري است .

نکته ي 4 : هيچ وقت با ورقه هاي امتحاني فرزندتان که در آن ها باز خورد مناسبي ديده نمي شود و يا نمره يمطلوبي کسب نکرده است ، قهر آميز برخورد نکنيد . اگر ورقه اي را که فرزند شما در آن مثبت ارزيابي نشده است ، پاره کنيد ، هيچ گاه نخواهيدتوانست همراه با اوودرروزهايي که در مسير پيشرفت گام بر مي دارد،به دست آمدن باز خورد يا نمره ي مذکور را بررسي و تحليل کنيد . بايگاني و نگه داري همه ي ورقه هاي امتحاني، اعم از ورقه هاي خوب و بد ، حتماً بهتر از دور انداختن و پاره کردن است

نکته ي 5 : به فرزندتان بگوييد برخي کارها ، اگر چه به ظاهر ساده هستند ، ولي ممکن است بي خود و بي جهت حساسيت برخي از معلمان ، به ويژه آن ها که از کاه ، کوهي مي سازند را برانگيزد . مثلاً ردوبدل کردن يادداشت در کلاس ، ممکن است در مواقعي ضروري باشد ، ولي معمولاً به قصد شيطنت و رساندن پيامي از سرشلوغي صورت مي گيرد و مانعي است بر سر راه يادگيري داخل کلاس درس .

نکته ي 6 : شنونده ي خوبي باشيد و حرف هاي فرزندتان را به خوبي بشنويد و منتظر باشيد هر از چند گاه يک بار  ، سر بزنگاه،شنوندگي تان را کنترل و به شما ياد آوري کند که فلان حرفش ، در فلان تاريخ و در بهمان جا را شنيده ايد و بي دليل سرتان را به علامت شنيدن تکان داده ايد . اگر شنونده ي خوبي باشيد ، مي توانيد از او هم بخواهيد روش هاي خوب گوش کردن را ياد بگيرد و براي بهبود فرآيند درس خواندن خود به کاربگيرد

نکته ي 7 : برخي وقت ها به بهانه هاي گوناگون،کتاب هاي درسي فرزندانتان را بگيريد و در آن د نبال نکته و مطالب خاصي بگرديد.بعدبا آن ها وارد گفت وگو شويد و بخواهيد کمي درباره ي درسي که فردا قراراست بخو انند ،براي شما توضيح دهند . درس هاي " تاريخ " ، " ادبيات فارسي " ، " علوم اجتماعي" و " تعليمات ديني " نمونه هاي خوبي براي تمرين اين نکته است .

نکته ي 8 : بعضي وقت ها از خاطرات خود براي فرزندتان نمونه هايي را ياد آوري کنيد و اگر واقعاً خاطره نداريد، به خاطره سازي روي بياوريد . همان طور که قبلاً هم گفتيم ،بچه ها معمولاً از روي مصداق ها بهتر يا د مي گيرند . مثلاً اگر خاطره اي از دير رفتنمان به کلاس يکي از دبيران رياضي در دوره ي دبيرستان را تعريف کنيم و به فرزند مان بگوييم در همان چند دقيقه تاًخير ابتداي کلاس  ، آقاي دبير مسئله ي سختي را حل کرده و توضيح داده بود که قصد داشته همان سؤال را در آزمون نهايي براي متنبه کردن تاًخيري ها در بين سؤالات امتحان قرار دهد . از قرار ، همان سؤال آزمون بوده است و شما صرفاً به دليل چند دقيقه تاًخير ، 5 نمره ي مهم را از دست داده ايد . مهم است که فرزندتان پي ببرد به موقع حاضر نشدن در کلاس ، براي نتيجه گرفتن و موفقيت در يادگيري مشکل ساز خواهد بود .

نکته ي 9 : هيچ وقت به طور مستقيم درباره ي دوستان فرزندتان اظهار نظر منفي نکنيد . به طور قطع گفتن اين که : " برو با کساني که با تو درباره موفقيت صحبت مي کنند ،دوست شو و از آن ها کمک بگير " ،به اندازه ي کافي گريزاننده است . دوستان خوب فرزندتان را بشنا سيد و از اين دوستي ها ، به منزله ي پلي براي توجه بيشتر به درس خواندن استفاده کنيد .

نکته ي 10 : هيچ وقت درباره ي جايي که در آن جا حضور نداريد ، اظهار نظر نکنيد .وقتي شما در کلاس درس فرزندتان حاضر نيستيد و به راحتي هم امکان حضور در آن جا را نداريد ، گفتن اين که : " اگر در کلاس با آموزگار و دوستانت بحث و گفت و گو کني ، به نفع تو خواهد بود " ، شايد هميشه درست از آب در نيايد . اين تذکر را به طوري عملي و با اعمال و گفتار خود در سر سفره ي ناهار و شام به فرزندتان بياموزيد .

نکته ي 11 : دانش آموزان در برخي کلاس ها ، اساساً فعال هستند و به خودي خود از آن ها کاري خواسته مي شود ؛ مانند آزمايشگا ه ، کارگاه ، کلاس هنر ، زنگ ورزش . ولي در بعضي کلاس ها بچه ها فعاليت زيادي ندارند و به دليل  آن که معمولاً ارائه روش هاي تدريس در برخي مواقع سنتي است ، نيمه فعال و يا حتي غير فعال مي شوند . اين قبيل کلاس ها ، سر آغازي براي افت در يادگيري است .راه هاي حضور در کلاس هاي نيمه فعال و غير فعال را به فرزندتان بياموزيد . يکي از راه هاي غلبه بر خستگي در کلاس ها و درس هايي که دانش آموزان فعال نيستند ( انشاء ارائه ي کنفرانس ، درس رياضي و .... ) ، يادداشت  برداري از لحظه لحظه ي رويداد ها ، گفته ها و شنيده هاي کلاس است .

نکته ي 12 : به سؤالات متعدد فرزندتان پاسخ هاي مستدل و منطقي بدهيد . از او پرسش هاي متعدد بپرسيد و کمک کنيد تا روش سؤال کردن در کلاس درس را بياموزد . البته شايد لازم باشد خودتان هم روش هاي سؤال کردن را ياد بگيريد گاهي روش هاي شخصيتي والدين مانند کم رويي ، خجالتي بودن و اهل گفت و گو نبودن به فرزندان هم منتقل مي شود . پرسش کردن از معلمان و هم کلاسي ها ، روشي براي مقابله با کم رويي و کليد ي براي يادگيري بهتر است .

نکته ي 13 : به کارها و حرف هاي فرزندتان نخنديد ، ولي سعي کنيد برخي مواقع با رعايت ادب و نزاکت ،حرف هايي بزنيد که موجبات خنده ي او را فراهم آورد . اين کارها ، او را آماده خواهد ساخت از دلقک کلاس شدن و خنداندن ديگران و نيز خنديدن به دلقک ها خوداري کند . خنده ي بجا ، لازم و ضروري است .هم چنين باهم خنديدن نه به هم ديگرخنديدن ، از اصولي است که ما را در مسير ارتباطي صحيح قرار مي دهد .

نکته ي 14 : فرصتي جور کنيد و داستان " عينک " رسول پرويزي را در جمع خانواده بخوانيد . اگر فرزند شما از عينک استفاده مي کند ، بايد به نوعي به او ياد آوري کنيد درس خواندن با عينک ، براي بچه هايي که به توصيه ي پزشک معالج و براساس ويژگي هاي ساختمان چشم شان از اين وسيله استفاده مي کنند ، ضروري است .

نکته ي 15 : به فرزندتان بگوييد به ابتدا و انتهاي صحبت هاي آموزگارش توجه بيشتري کند . معمولاً مهم ترين حرف هاي مربوط به هردرس در اين لحظات بيان مي شود.براي مثال هدف هاي اصلي هر درس و نيز تکاليف مربوط به جلسه ي آينده ، از مواردي است که در ابتدا و انتهاي کلاس ذکر مي شود .

نکته ي 16 : هنگامي که با مشکلي مربوط به مدرسه روبه رو مي شويد ، رفتاري دوجانبه داشته باشيد .به فرزندتان بگوييد که شرايط را درک مي کنيد ، اما انتظار داريد او هم سعي کند سازگاري بيشتري با مدرسه داشته باشد . از سوي ديگر با برقراري ارتباط با مدير مدرسه و يا مسئول مربوطه ، موارد را با او در ميان بگذاريد و از ايشان بخواهيد که راهي براي حل مشکل و ايجاد سازگاري دانش آموزان با آن پيدا کنند .

************************************************************************